حق و باطل- قسمت شانزدهم

ما در عصر ائمه هم مي‏بينيم كه اين فكر مي‏خواسته در ميان شيعيان رواج‏ پيدا كند و ائمه ما چقدر با آن مبارزه مي‏كردند ، دو داستان در اين زمينه‏ براي شما نقل مي‏كنم ، يكي اين است :

حضرت رضا عليه السلام همين طور كه با مردم صحبت مي‏كردند يك وقت متوجه‏ شدند كه زيد در كناري نشسته و عده اي را مخاطب خودش قرار داده و بطور خصوصي با آنها حرف مي‏زند حضرت گوش كردند ديدند مرتب نحن ، نحن ، مي‏گويد يعني ما اهل بيت چنينيم ، ما خاندان پيغمبر چنان هستيم ، خدا با ما چنين رفتار خواهد كرد ، اين امتيازها را ذكر مي‏كند . نوشته اند حضرت همين جور كه با مردم صحبت مي‏كردند يك مرتبه سخن‏ خودشان را قطع كردند و رو كردند به زيد و فرمودند : اي زيد ! اين مهملات‏ چيست كه به مردم مي‏گوئي ؟ 

اين امتيازات چيست كه تو فرض كردي كه ما با خدا قوم و خويشي داريم ؟ آيا ما چون اهل بيت پيغمبر هستيم با خدا قوم و خويشي داريم ؟ بعد فرمود : اي زيد اگر اين جور باشد كه تو مي‏گوئي ، كه ما چون اهل بيت پيغمبر هستيم اگر لغزشي هم بكنيم خدا ما را مي‏بخشد ، ما تضمين شده و تأمين شده‏ هستيم ، اگر اين مهملاتي كه مي‏بافي درست باشد ، تو از پدرت موسي بن جعفر افضل هستي براي اينكه تو هم تضمين شده اي ، تو هم مي‏روي بهشت ، پدرت‏ موسي بن جعفر هم مي‏رود بهشت ، اما پدرت يك عمر در دنيا عمل و كوشش‏ كرد و اجتهاد و عبادت نمود و تو يك عمر به بطالت گذراندي . آنجور كه تو مي‏گوئي لازمه اش اين است كه تو و پدرت موسي بن جعفر عليه‏ السلام هر دو در نزد خدا مقرب باشيد ، پس تو از پدرت خيلي افضل هستي‏ چون او يك عمر عبادت كرد و تو بي‏عبادت به آنجا مي‏رسي كه پدرت رسيده‏ است .

بعد حضرت براي اينكه اين خيال را از دماغ اين آدم بيرون كند رو كرد به‏ " وشاء " كه از روات و اهل كوفه بود و آمده بود خدمت امام رضا عليه‏ السلام ، او از علما و محدثين كوفه بود ( يك فكر غلطي آن وقت در كوفه‏ وجود داشته و حضرت هم آگاه بود و اشاره به آن مي‏كند ) فرمود " وشاء " ! در كوفه مردم اين آيه قرآن را كه راجع به نوح عليه السلام و پسرش است‏ چگونه مي‏خوانند ، آنجا كه نوح به خدا خطاب مي‏كند « رب ان ابني من اهلي‏ و ان وعدك الحق »( 1 ) ، بعد دنبالش خدا چه خطاب كرد ؟ " وشاء " فهميد ، گفت آقا بعضي در كوفه پيدا شده اند مي‏گويند آيه را اينجور بايد خواند : انه ليس من اهلك ، انه عمل غير صالح وقتي كه نوح به خدا عرض‏ كرد خدايا اين پسرم جزء خاندان من است ، او را ببخش ( دلش به حال‏ پسرش سوخت ، اما پسر ، گنهكار است ) و اجازه بده من او را با خودم‏ سوار كشتي كنم تا غرق نشود ، آيه آمد : « انه ليس من اهلك »اين جزو خاندان تو نيست « انه عمل غير صالح »( 2 ) ولي وشاء گفت بعضي از مردم‏ كوفه اينجور مي‏خوانند انه عمل غير صالح ، آيه را اين جور معني كردند كه‏ نوح عليه السلام گفت خدايا اين پسر من است ، او را بر من ببخش ، بعد آيه را به گونه اي مسخ كردند كه معنايش اين مي‏شود كه خدا گفت : اي نوح‏ ! تو اشتباه مي‏كني ، اين پسر تو نيست ، اگر از نسل تو مي‏بود ، به خاطر 

تو او را مي‏بخشيدم ، من يك پيغمبر را به خاطر بچه اش از خودم نمي‏ رنجانم‏ ولي تو اشتباه مي‏كني ، او از نسل تو نيست ، عمل تو نيست ، فرزند تو نيست ، فرزند يك آدم نابكار و فاسق است . 

--------------------------

پاورقي : 

1 - سوره هود ، آيه . 45 

2 - سوره هود ، آيه . 46