نافله: نماز مستحبي و جمع آن نوافل است.

نبش قبر: شکافتن قبر.

نصاب: حد مشخص، حد يا مقدار تعيين شده.

نظر با ريبه: نگاه کردن به گونه اي که ديگران را بدگمان کند، نگاهي که فتنه انگيز و از روي شهوت است.

نکاح: ازدواج، پيوند زناشويي.

نهي از منکر: بازداشتن ديگران از هر عملي که در نزد شارع مقدس ناپسند است.

ودي: رطوبتي که گاهي پس از خروج بول مشاهده مي شود.

وديعه: امانت.

وذي: رطوبتي که گاهي پس از خروج مني مشاهده مي شود.

وصل به سکون: حرکت آخر کلمه اي را انداختن و بدون توقف، آن را به کلمه بعد چسباندن.

وصي: کسي که مسؤول انجام وصيتي شده است.

وطن: جايي که انسان براي اقامت و زندگي خود اختيار کرده است.

وطي: لگدمال کردن، کنايه از عمل جنسي است.

وقف به حرکت: در عين اداي حرکت آخرين حرف يک کلمه، بين آن و کلمه بعد فاصله انداختن.

وکالت: واگذار کردن انسان کاري را به ديگري براي انجام آن که شرعا خود نيز مي تواند در آن دخالت کند.

ولي: کسي که به دستور شارع مقدس، سرپرست ديگري است، مانند پدرو حاکم شرع.

هبه: بخشش.

يائسه: زني که سنش به حدي رسيده که از عادت ماهيانه افتاده است.